Przywrócenie terminu na złożenie wniosku o dofinansowanie kształcenia młodocianych

Zasady przyznawania dofinansowania kosztów kształcenia młodocianego pracownika wynikają z przepisów ustawy – Prawo oświatowe. Zgodnie z art. 122 ust. 7 tej ustawy dofinansowanie jest przyznawane na wniosek pracodawcy złożony w terminie 3 miesięcy od dnia zdania przez młodocianego pracownika:

• egzaminu czeladniczego,

• egzaminu zawodowego lub

• egzaminu po ukończeniu przyuczenia do wykonywania określonej pracy.

Termin liczony jest zgodnie z zasadą wynikającą z art. 57 § 3 kodeksu postępowania administracyjnego, zgodnie z którym terminy liczone w miesiącach kończą się z upływem tego dnia w ostatnim miesiącu, który odpowiada początkowemu dniowi terminu, a gdyby takiego dnia w ostatnim miesiącu nie było – w ostatnim dniu tego miesiąca.

Termin określony w art. 122 ust. 7 ustawy – Prawo oświatowe jest terminem prawa materialnego i jako taki nie podlega przywróceniu. Jest to termin zawity. Upływ terminu oznacza dla pracodawcy brak możliwości złożenia wniosku o dofinansowanie, a złożony wniosek po terminie podlega rozstrzygnięciu decyzją o odmowie przyznania dofinansowania. Stanowisko to zgodne jest z poglądami judykatury i doktryny.

Kodeks postępowania administracyjnego (art. 58) przewiduje możliwość przywrócenia terminu. W razie uchybienia terminu należy przywrócić termin na prośbę zainteresowanego, jeżeli uprawdopodobni, że uchybienie nastąpiło bez jego winy. Prośbę o przywrócenie terminu należy wnieść w ciągu siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu. Przywrócenie terminu do złożenia tej prośby jest niedopuszczalne.

Przepis ten jednak nie ma zastosowania do terminów materialnoprawnych. Jak wskazuje P. Przybysz w Komentarzu do art. 58 kpa (publ. Lex/el. 2021) – wprawdzie stylistyka omawianego artykułu wskazuje na to, że jest możliwe przywrócenie każdego terminu, pod warunkiem spełnienia przesłanek wskazanych w komentowanym przepisie, jednakże wniosek taki jest błędny. Nie jest możliwe przywrócenie terminu materialnoprawnego (zob. np. wyrok NSA z 24 listopada 1994 r., SA/Ka 1230/94, Lex nr 26528; wyrok NSA z 14 marca 1997 r., I SA/Kr 1231/96, Lex nr 29317; wyrok NSA z 28 maja 1997 r., I SA/Gd 2334/96, Lex nr 31560; wyrok NSA z 28 października 1998 r. SA/Rz 640/97, Lex nr 1691025; wyrok NSA z 8 kwietnia 1999 r., II SA/Gd 26/99, ONSA 2000, nr 2, poz. 69).

Zatem na podstawie art. 58 kpa nie ma możliwości przywrócenia terminu na złożenie wniosku o dofinansowanie kształcenia młodocianych pracowników.

Przepisy materialnoprawne mogą być przywrócone przepisem ustawy, a przez organ administracji jedynie wówczas, gdy możliwość taką przewidują przepisy szczególne. Co do zasady nie jest jednak możliwe przywrócenie terminu z urzędu.

Takim szczególnym przepisem umożliwiającym przywrócenie terminu jest art. 15zzzzzn2 ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych. Zgodnie z przywołanym przepisem w przypadku stwierdzenia uchybienia przez stronę w okresie obowiązywania stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19 przewidzianych przepisami prawa administracyjnego terminów:

1) od zachowania których jest uzależnione udzielenie ochrony prawnej przed organem administracji publicznej;

2) do dokonania przez stronę czynności kształtujących jej prawa i obowiązki;

3) przedawnienia;

4) których niezachowanie powoduje wygaśnięcie lub zmianę praw rzeczowych oraz roszczeń i wierzytelności, a także popadnięcie w opóźnienie;

5) zawitych, z niezachowaniem których ustawa wiąże ujemne skutki dla strony;

6) do dokonania przez podmioty lub jednostki organizacyjne podlegające wpisowi do właściwego rejestru czynności, które powodują obowiązek zgłoszenia do tego rejestru, a także terminów na wykonanie przez te podmioty obowiązków wynikających z przepisów o ich ustroju – organ administracji publicznej zawiadamia stronę o uchybieniu terminu.

W zawiadomieniu, o którym mowa wyżej, organ administracji publicznej wyznacza stronie termin 30 dni na złożenie wniosku o przywrócenie terminu. W przypadku, o którym mowa w art. 58 § 2 ustawy z 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego, prośbę o przywrócenie terminu należy wnieść w terminie 30 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu.

Przepis ten wskazuje na możliwość przywrócenia terminu, również materialnoprawnego, w okresie epidemii. W Polsce stan epidemii nadal nie został odwołany, a więc przepis ten ma zastosowanie. Na podstawie ww. przepisu organ administracji ma obowiązek zawiadomienia strony o uchybieniu terminu na złożenie wniosku o dofinansowanie kosztów kształcenia młodocianego pracownika i wyznaczenia 30-dniowego terminu, w którym strona może złożyć wniosek o przywrócenie terminu, zgodnie z art. 15zzzzzn2 ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych.