Niejednokrotnie zdarza się, że nauczyciele otrzymują wezwanie do stawiennictwa w sądzie jako na świadek na sprawę, która dotyczy ucznia szkoły. Rodzi się pytanie, jak traktować taką nieobecność. Czy może być ona płatna?

Świadek dostanie pieniądze z sądu a nie od pracodawcy

Pracodawca jest obowiązany zwolnić pracownika od pracy na czas niezbędny do stawienia się na wezwanie organu administracji rządowej lub samorządu terytorialnego, sądu, prokuratury, policji albo organu prowadzącego postępowanie w sprawach o wykroczenia (§ 6 rozporządzenia MPiPS z dnia 15 maja 1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy). Za czas takiego zwolnienia nie przysługuje jednak wynagrodzenie.

Zamiast tego pracodawca wydaje zaświadczenie określające wysokość utraconego wynagrodzenia za czas tego zwolnienia w celu uzyskania przez pracownika od właściwego organu rekompensaty pieniężnej z tego tytułu - w wysokości i na warunkach przewidzianych w odrębnych przepisach, chyba że obowiązujące u danego pracodawcy przepisy prawa pracy przewidują zachowanie przez pracownika prawa do wynagrodzenia za czas zwolnienia (§ 16 ust. 2 w/w rozporządzenia).

Wezwanie świadka w charakterze pracownika

Gdy jednak nauczyciele otrzymali wezwanie do stawienia się w sądzie w charakterze świadka, a sprawa dotyczy ucznia szkoły to sytuacja jest zupełnie inna. Skoro nauczyciele zostali wezwani jako pracownicy szkoły, to stawienie się w sądzie będzie wykonywaniem obowiązków służbowych, a za ten czas przysługuje wynagrodzenie. Wezwanie w sprawie prywatnej, niezwiązanej z pracą stanowi podstawę do zwolnienia od pracy bez prawa do wygrodzenia.

Jeżeli nauczyciel został wezwany do sądu w charakterze świadka, ale w sprawie związanej z zatrudnieniem w szkole, to powinno to być zrealizowane w ramach czasu pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia.