Czy placówka może sprzedawać obiady pracownikom na wynos

Prowadzenie wyżywienia uczniów stanowi zadanie szkoły w zakresie jej działalności opiekuńczej. W celu zapewnienia prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych, w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów, szkoła może zorganizować stołówkę (art. 106 ust. 1 ustawy Prawo oświatowe). Krąg korzystających ze stołówki jest zatem ściśle oznaczony.

Z posiłków oferowanych w stołówkach szkolnych mogą korzystać przede wszystkim uczniowie danej szkoły. Natomiast poza uczniami, mogą korzystać także nauczyciele oraz pracownicy szkoły – pedagogiczni oraz pracownicy niepedagogiczni.

Zakres czynności wykonywanych przez pracowników niepedagogicznych, mimo że nie podlega na bezpośrednim prowadzeniu zajęć edukacyjnych, pozostaje ściśle związany z działalnością edukacyjną. Stanowisko takie potwierdzają liczne orzeczenia sądów administracyjnych, których przedmiotem była m.in. kwestia opodatkowania podatkiem VAT posiłków wydawanych w szkole.

Skoro celem funkcjonowania stołówki nie jest świadczenie usług gastronomicznych jako takich, ale wyłącznie zapewnienie prawidłowej realizacji przez szkołę lub placówkę zadań opiekuńczych, to sprzedaż posiłków powinna następować wobec ściśle określonego kręgu osób (uczniowie i pracownicy szkoły/placówki). Powinna to być co do zasady sprzedaż posiłków do spożycia na miejscu.

Z przepisów nie wynika jednak obowiązek spożycia posiłku na miejscu, w stołówce. Oznacza to, że pracownik szkoły ma prawo zakupić posiłek w stołówce szkolnej i spożyć go poza stołówką (np. w pomieszczeniu socjalnym, itp.). Szkoła może więc sprzedać pracownikowi szkoły posiłek na wynos, przy czym nie ma podstaw do sprzedaży posiłków innym osobom niż uczniowie szkoły/placówki i pracownicy tej szkoły/placówki.