Kiedy wsparcie ucznia z orzeczeniem wykracza poza możliwości szkoły

Marzenna Czarnocka
Data publikacji: 14 lipca 2023 r.
Poleć znajomemu
Kiedy wsparcie ucznia z orzeczeniem wykracza poza możliwości szkoły

W zalecaniach z orzeczeń z poradni psychologiczno-pedagogicznych pojawiają się czasem formy wsparcia, których szkoła nie jest w stanie zorganizować. Są to np. rehabilitacja ruchowa w formie zajęć z fizjoterapeutą, hipoterapia czy zajęcia prowadzone na basenie. Czy rzeczywiście dyrektor szkoły powinien organizować takie zajęcia?

Szkoła nie zajmuje się rehabilitacją uczniów

Co do zasady,  cele i zadania szkoły wynikają z ustawy Prawo oświatowe, wydanych na jej podstawie aktach wykonawczych oraz statutu szkoły. Realizacja zadań wymienionych wyżej wykracza poza te zadania. W przepisach prawa oświatowego nie wymienia się rehabilitacji ruchowej, hipoterapii czy zajęć na basenie jako form wsparcia udzielanego przez szkoły.

Rehabilitacja jest leczniczym świadczeniem rehabilitacyjnym z zakresu ochrony zdrowia.
W wyrażanych stanowiskach MEN przedstawiało m.in. następującą interpretację:  

  • W istniejącym stanie prawnym jednostki systemu oświaty (m.in. szkoły) nie posiadają stosownych uprawnień do realizacji ww. zadań z zakresu opieki zdrowotnej nad dziećmi i młodzieżą, w tym w zakresie rehabilitacji leczniczej. Odpowiedzialność za prawidłowe leczenie dziecka spoczywa przede wszystkim na rodzicach i zespole medycznym leczącym dziecko. Kompetencje te należą do właściwości ministra zdrowia (odpowiedź sekretarza stanu w MEN - z upoważnienia ministra - na interpelację nr 27988 z 27 sierpnia 2014 r.)

W tej kwestii również wyroki sądów potwierdzają, że rehabilitacja nie jest świadczeniem udzielanym przez szkołę np. wyrok WSA z 25 lutego 2019 r. (sygn. akt II SA/Wa 741/18), zgodnie z którym placówka oświatowa nie zajmuje się rehabilitacją uczniów.

Ponadto, przepisy wykonawcze do ustawy nie przewidują obowiązku organizowania przez szkoły takich zajęć jak hipoterapia czy zajęcia na basenie, w szczególności z uwagi na brak infrastruktury i odpowiednich specjalistów, którzy będą spełniali wymagania kwalifikacyjne określone w prawie oświatowym.

Jednocześnie wiele szkół podejmuje takie działania, np. zatrudnia fizjoterapeutów, czy zapewnia naukę pływania np. w ramach godzin do dyspozycji dyrektora. Katalog form wsparcia określony w przepisach nie jest zamknięty, jeśli więc szkoła dysponuje takimi możliwościami, nie ma przeciwskazań, aby zapewnić dziecku wskazane w orzeczeniu formy zajęć.

Odpowiedzialność za realizację zaleceń wynikających z orzeczenia

Należy przy tym podkreślić, że przepisy nakładają na dyrektora odpowiedzialność za realizację zaleceń wynikających z orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego ucznia oraz zobowiązują szkoły do ich realizacji (art. 68 ust. 1 pkt 10 ustawy Prawo oświatowe,§ 5 rozporządzenia w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki uczniów niepełnosprawnych). Tym samym szkoła powinna dążyć do zapewnienia realizacji zalecanych zajęć rewalidacyjnych.

 
Kluczowe w tym zakresie jest jednak zapewnienie realizacji celów rozwojowych i terapeutycznych niż działanie poprzez pryzmat form zajęć. W tym celu w szkole dokonywana jest wielospecjalistyczna ocena funkcjonowania ucznia i opracowywany IPET, który stanowi podstawę organizacji kształcenia specjalnego.

Natomiast, jeśli szkoła nie może zapewnić dziecku odpowiednich warunków kształcenia specjalnego, rodzice mogą złożyć wniosek do organu prowadzącego o zapewnienie możliwości realizacji kształcenia specjalnego w odpowiednio wyposażonej placówce.  Być może jednak w orzeczeniu wskazano inną niż szkoła placówkę, jako najkorzystniejszą dla dziecka formę kształcenia specjalnego.

Realizowanie zadań przez poradnię

Jednocześnie zwracam uwagę, że zgodnie z § 9 ust. 1 pkt 2-4 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad działania poradni psychologiczno-pedagogicznych, realizowanie przez poradnie zadań, o których mowa w § 2 pkt 3, polega m.in. na:

  • współpracy z przedszkolami, szkołami i placówkami w udzielaniu i organizowaniu przez przedszkola, szkoły i placówki pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz opracowywaniu i realizowaniu indywidualnych programów edukacyjno-terapeutycznych oraz indywidualnych programów zajęć rewalidacyjno-wychowawczych;
  • współpracy, na pisemny wniosek dyrektora przedszkola, szkoły lub placówki lub rodzica dziecka niepełnosprawnego albo pełnoletniego ucznia niepełnosprawnego, w określeniu niezbędnych do nauki warunków, sprzętu specjalistycznego i środków dydaktycznych, w tym wykorzystujących technologie informacyjno-komunikacyjne, odpowiednich ze względu na indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne dziecka niepełnosprawne- go albo pełnoletniego ucznia niepełnosprawnego;
  • udzielaniu nauczycielom, wychowawcom grup wychowawczych lub specjalistom pomocy w rozwiązywaniu problemów dydaktycznych i wychowawczych.
Na podstawie § 6 ust. 8 pkt 1 rozporządzenia w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla uczniów niepełnosprawnych, w spotkaniach zespołu opracowującego IPET mogą także uczestniczyć - na wniosek dyrektora szkoły przedstawiciel poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej. Proponuję skorzystać z tej możliwości, powołując się na zapisy w orzeczeniu, w celu uzgodnienia, czy cele rozwojowe i terapeutyczne sformułowane w konkretnym orzeczeniu są możliwe do realizacji w szkole wybranej przez rodziców. Specjalista z poradni, która wydała orzeczenie, powinien mieć w tym względzie odpowiednią wiedzę.
Marzenna Czarnocka

Nagrody i wyróżnienia

Sprawdź inne serwisy

Epedagogika Poradnik Dyrektora Szkoły Strefa logopedy Kwadrans dla dyrektora szkoły Zarządzanie przedszkolem kadry i finanse resql