Opublikowane niedawno wymogi kwalifikacyjne na stanowisko pedagoga specjalnego budzą pewne wątpliwości. MEiN rozwiewa niektóre z nich, wyjaśniając m.in. pojęcie pedagogiki specjalnej.

Pedagogika specjalna – czyli co

Do studiów z zakresu pedagogiki specjalnego MEiN zalicza następujące kierunki:

rewalidacja (dawna nazwa „pedagogiki specjalnej”);
resocjalizacja;
surdopedagogika;
tyflopedagogika;
oligofrenopedagogika;
edukacja i terapia osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu;
edukacja i rehabilitacja osób z niepełnosprawnością intelektualną;
pedagogika resocjalizacyjna;
pedagogika zdolnych i uzdolnionych;
logopedia (ale tylko w przypadku studiów magisterskich dających tytuł magistra pedagogiki specjalnej ze specjalnością logopedia);
pedagogika korekcyjna.

W przypadku pedagoga specjalnego nie ma konieczności dostosowywania specjalności studiów do rodzaju niepełnosprawności uczniów.

Edukacja integracyjna wystarczy

Resort edukacji potwierdził także, że do pedagogiki specjalnej należy zaliczyć studia z edukacji integracyjnej. Tym samym osoba, która ukończyła studia podyplomowe z edukacji integracyjnej, będzie mogła zajmować stanowisko pedagoga specjalnego.

Terapia pedagogiczna a pedagogika specjalna

Co ciekawe, kwalifikacje do zajmowania stanowiska pedagoga specjalnego mogą dać także studia z terapii pedagogicznej, pod warunkiem, że były realizowane w ramach studiów z pedagogiki specjalnej.

Stanowisko pedagoga specjalnego może zajmować nauczyciel, który ukończył studia: pedagogika specjalna – terapia i diagnoza pedagogiczna. To samo dotyczy przypadku, gdy w trakcie takich studiów prowadzone były zajęcia z pedagogiki specjalnej.

Analogiczne stanowisko sformułowano w odniesieniu do studiów z socjoterapii.