Mimo że przepisy związane z wycieczkami szkolnymi nie zmieniają się od lat, to nadal pojawia się wiele wątpliwości przy ich organizacji. Od niedawna dodatkowym obowiązkiem związanym z wycieczkami jest weryfikacja niekaralności opiekunów. Przedstawiamy odpowiedzi na najczęściej pojawiające się pytania, w tym m.in. kto może być opiekunem i czy każde wyjście poza teren szkoły to wycieczka. Poznaj kompendium wiedzy na temat wycieczek szkolnych i ich prawidłowej organizacji.

3 rodzaje wycieczek szkolnych

Podstawową formą szkolnej działalności turystyczno-krajoznawczej jest wycieczka. Zasady organizacji wycieczek szkolnych regulują przepisy, które wskazują, że formami działalności w zakresie krajoznawstwa i turystyki są:

wycieczki przedmiotowe – inicjowane i realizowane przez nauczycieli w celu uzupełnienia programu nauczania w ramach jednego lub kilku przedmiotów,
wycieczki krajoznawczo-turystyczne o charakterze interdyscyplinarnym, w których udział nie wymaga od uczniów przygotowania kondycyjnego i umiejętności posługiwania się specjalistycznym sprzętem, organizowane w celu nabywania wiedzy o otaczającym środowisku i umiejętności zastosowania tej wiedzy w praktyce,
specjalistyczne wycieczki krajoznawczo-turystyczne, w których udział wymaga od uczniów przygotowania kondycyjnego, sprawnościowego i umiejętności posługiwania się specjalistycznym sprzętem, a program wycieczki przewiduje intensywną aktywność turystyczną, fizyczną lub długodystansowość na szlakach turystycznych.

Każda wycieczka powinna zakładać realizację określonych celów oraz posiadać zorganizowaną, przemyślaną formę, dostosowaną do potrzeb i możliwości uczestników.

Wyjścia a wycieczki szkolne – jaka jest różnica

Które wyjście ze szkoły jest wycieczką, a które wyjściem grupowym? Rozstrzygnięcie znajduje się w rozporządzeniu w sprawie warunków i sposobu organizowania przez publiczne przedszkola, szkoły i placówki krajoznawstwa i turystyki. Celem wycieczki jest:

poznawanie kraju, jego środowiska przyrodniczego, tradycji, zabytków kultury i historii,
poznawanie kultury i języka innych państw,
poszerzanie wiedzy z różnych dziedzin życia społecznego, gospodarczego i kulturalnego,
wspomaganie rodziny i szkoły w procesie wychowania,
upowszechnianie wśród uczniów zasad ochrony środowiska naturalnego oraz wiedzy o składnikach i funkcjonowaniu rodzimego środowiska przyrodniczego, a także umiejętności korzystania z zasobów przyrody,
upowszechnianie zdrowego stylu życia i aktywności fizycznej oraz podnoszenie sprawności fizycznej,
poprawę stanu zdrowia uczniów pochodzących z terenów zagrożonych ekologicznie,
przeciwdziałanie zachowaniom ryzykownym, w szczególności w ramach profilaktyki uniwersalnej,
poznawanie zasad bezpiecznego zachowania się w różnych sytuacjach.

Z artykułu dowiesz się m.in.: