Wydawać by się mogło, że rok szkolny dopiero co się zaczął, a tu już koniec semestru - czas sprawdzianów, zdobywania i poprawiania ocen, czas wytężonej pracy, szczególnie dla tych, którzy przez pierwsze tygodnie i miesiące szkoły zasypiali przy przysłowiowych gruszkach w popiele. Rodzice z biciem serca przychodzą na zebranie w szkole, na którym dowiadują się, że dziecku grożą oceny niedostateczne na semestr. W domu panuje nerwowa atmosfera. Rodzice prośbą i groźbą usiłują nakłonić dziecko do bardziej wytężonej pracy, czasem straszą karami, jeśli nie wykona ono „planu minimum”, a w przypadku niektórych rodziców nawet „planu maksimum”. Zastanowimy się wspólnie nad tym, jak można zachęcać dzieci do nauki, jak pomagać im brać odpowiedzialność za wyniki swojej pracy i ponosić ewentualne konsekwencje niedostatecznego wysiłku włożonego w naukę.
Nauczyciel opiekujący się oddziałem zobowiązany jest do współdziałaniem z rodzicami w sprawach wychowania i nauczania dzieci, z uwzględnieniem prawa rodziców do znajomości zadań wynikających w szczególności z programu wychowania przedszkolnego realizowanego w danym oddziale.
Temat konfliktów w życiu dziecka pojawiał się już w cyklu Szkoła dla rodziców. Pisaliśmy między innymi o roli rozwiązywania konfliktów w wychowaniu, związanych z nimi zagrożeniach i szansach, a także o konfliktach pomiędzy dzieckiem a nauczycielem. Tym razem skupimy się na sytuacjach konfliktowych pojawiających się pomiędzy uczniami w środowisku szkolnym i roli rodziców w zapobieganiu oraz radzeniu sobie z tego typu sytuacjami. Warto zachęcić rodziców, aby przyjrzeli się uważnie, w jaki sposób reagują na konfliktowe sytuacje między dziećmi, dziećmi a nimi oraz między sobą. Co mogą i powinni zrobić rodzice, kiedy dziecko jest wyśmiewane, obrażane, wykluczane z grupy, popychane czy bite? Jak pomóc dziecku radzić sobie w trudnych dla niego sytuacjach z rówieśnikami?
Dyrektor szkoły nie jest osobą upoważnioną do tworzenia regulaminu rady rodziców, jedynie poproszony o pomoc, może jej udzielić dzieląc się swoim doświadczeniem i znajomością przepisów. Powinien także zadbać, aby regulamin ten nie pozostawał w sprzeczności ze statutem szkoły.
Rada rodziców to demokratycznie wybrana grupa przedstawicieli rodziców wszystkich uczniów danej szkoły. Jest to autonomiczny organ szkoły, samodzielnie podejmujący uchwały i wydający opinie w obszarach przysługujących mu kompetencji.
Troje uczniów zameldowanych w obwodzie tutejszej szkoły pod koniec roku szkolnego nie zostało klasyfikowanych z powodu licznych nieobecności. Jak okazało się później nieobecności były spowodowane wyjazdem za granicę oraz innymi nieusprawiedliwionymi przyczynami. Do dnia dzisiejszego matka dzieci nie zgłosiła się do szkoły, pomimo usilnych prób kontaktu. Nie odebrała również wysłanego upomnienia w sprawie nie posyłania dzieci do szkoły. Upomnienie wysłano również do organu prowadzącego szkołę, tj. gminy. Matka jak wynika z naszych ustaleń przebywa poza granicami kraju. Nie wiemy nadal, czy dzieci realizują tam obowiązek szkolny. Czy w tej sytuacji dyrektor szkoły podejmuje inne kroki? Czy uczniowie Ci są w bieżącym roku szkolnym nadal wykazywani w ewidencji tj. księdze dzieci, uczniów, dziennikach lekcyjnych, arkuszach ocen itp.?
Nie zaniedbaj tego! Pierwsze tygodnie w nowej szkole w istotny sposób decydują zarówno o jakości współpracy z rodzicami uczniów, jak i o komforcie pracy wychowawcy z podopiecznymi. Aby od początku organizować dobre relacje na wszystkich płaszczyznach opieki nad nowym zespołem, warto na spotkaniu z rodzicami uczniów podpowiedzieć im, jak pomóc dzieciom w budowaniu dobrego nastawienia do szkoły. Przedstawiamy zestaw wskazówek do przekazania rodzicom podczas jednego z pierwszych spotkań.
Rada pedagogiczna nie ma kompetencji do zmiany oceny ustalonej przez nauczyciela prowadzącego dane zajęcia edukacyjne. Śródroczne i roczne oceny klasyfikacyjne z obowiązkowych zajęć edukacyjnych ustalają nauczyciele prowadzący poszczególne obowiązkowe zajęcia edukacyjne.
Organizacja dowozu dzieci niepełnosprawnych do szkół i placówek jest zadaniem własnym gminy, wynikającym z ustawy o systemie oświaty (art. 14a ust. 4 oraz art. 17 ust. 3a). Ustawa zakreśla jednak ramy realizacji tego zadania.
Samoocena dziecka, jego poczucie własnej wartości mogą być adekwatne lub nie. Aby dziecko realistycznie oceniało swoją wartość, musi nauczyć się dostrzegać związek pomiędzy wysiłkiem, wytrwałością a osiągnięciami. Dziecko, które adekwatnie ocenia własną wartość, potrafi zidentyfikować własne mocne i słabe strony, dobrze się czuje we własnej skórze. lepiej sobie radzi w różnych obszarach życia. Jeśli poczucie własnej wartości dziecka jest adekwatne, lepiej sobie ono radzi z trudnościami, angażuje się w poszukiwanie rozwiązań, potrafi mówić o trudnościach bez pomniejszania siebie. Nie wszyscy rodzice mają świadomość, jak budować poczucie własnej wartości u dziecka. Dlatego warto na zebraniach z nimi poruszać ten temat.
Copyright © 2021 Wszelkie prawa zastrzeżone | Właściciel Portalu: Wiedza i Praktyka Sp. z o.o.
Copyright © 2021 Wszelkie prawa zastrzeżone | Właściciel Portalu: Wiedza i Praktyka Sp. z o.o. 