wychowawca klasy

Wychowawczyni IV klasy w szkole w podstawowej w N. podejrzewała, że jej uczeń jest bity i terroryzowany przez ojca (matka chłopca nie żyje). Po konsultacji z pedagog szkolną i dyrektorem szkoły dziecku została założona „Niebieska Karta”. Dyrektor zgodnie z ustawa zgłosił policji podejrzenia o występowanie w tej rodzinie przemocy. Zobacz, czy wychowawczyni powinna powiadomić o tym fakcie ojca dziecka. Sprawdź, kogo z rodziny dziecka należy poinformować o wszczęciu procedury „Niebieskiej Karty”.

Problem agresji wśród dziewcząt narasta z roku na rok. Na co dzień w środowisku szkolnym można spotkać wiele przykładów niewłaściwego zachowania dziewczyn wobec siebie, ale jeśli pojawiają się incydentalnie nie budzą większego niepokoju. Tymczasem przemoc fizyczna czy psychiczna niesie za sobą bardzo poważne konsekwencje i może doprowadzić do tragedii. Sprawdź, jak zapobiegać jawnej i ukrytej przemocy dziewcząt.

Badając efekty półrocznej pracy szkoły należy przeanalizować wyniki nauczania w poszczególnych klasach. Pomocny w tym będzie arkusz wyników klasyfikacji śródrocznej opracowywany przez wychowawców poszczególnych klas.

Początek nowego roku szkolnego to szczególny moment - najlepszy czas na rozpoczęcie procesu budowania pozytywnych relacji z nowymi klasami, ale też odpowiedni moment na podjęcie próby poprawienia relacji z uczniami, z którymi już wcześniej pracowaliśmy. W trakcie dzisiejszego szkolenia przyjrzymy się obszarowi budowania relacji pomiędzy różnymi osobami zaangażowanymi w proces dydaktyczny i wychowawczy w szkole. Zastanowimy się nad tym, po co i w jaki sposób pogłębiać relacje pomiędzy poszczególnymi podmiotami tego procesu. Skupimy się na relacjach uczeń - uczeń i nauczyciel - uczeń w obrębie danej klasy, ale także spróbujemy spojrzeć na relacje pomiędzy nauczycielami a rodzicami uczniów.

Zbliżają się rozgrywki Euro 2012. Trwają ostatnie przygotowania przed przyjęciem gości. Polskę czeka wielki, bo trwający trzy tygodnie, festiwal: zabawa, adrenalina związana z rozgrywkami i zagraniczni gości. Przyjedzie do cała rzesza kibiców, turystów, będzie wesoło, kolorowo, wielojęzycznie. Powiedzmy uczciwie, Polacy liczą na zyski − promocję dla kraju, a również pieniądze, które uzyskają rodacy ze sprzedaży gadżetów, wynajmu pokoi itp. Rozkwitną hotele, bary, puby, restauracje i kafejki.
Niestety wraz z hotelarzami, sklepikarzami, restauratorami oraz kibicami na Euro szykuje się cała rzesza kieszonkowców, dilerów, stręczycieli, handlarzy żywym towarem oraz ludzi, dla których prowadzone rozgrywki staną się okazją do wszczęcia bójek i tak zwanych zadym. Uczniowie niezależnie czy zamieszkują w miastach, w których odbywać się będą rozgrywki, czy też w mniejszych miasteczkach, wsiach, zechcą zasmakować atmosfery wielonarodowościowego festynu. Mogą się jednak przypadkowo stać ofiarami bądź wręcz przeciwnie − w sposób zupełnie świadomy sprawcami czynów karalnych. I choć placówki oświatowe w trakcie rozgrywek będą pełniły swoje zadania statutowe, to jednak znaczna część młodzieży okres ten potraktuje jako okazję do zabawy i w trakcie trwania lekcji, lub po ich zakończeniu, zechce zaznać atmosfery globalnego festynu. Bez znaczenia stanie się miejsce zamieszkania i kształcenia. Dlatego przede wszystkim w szkole trzeba pamiętać, że młodzież, która wejdzie w konflikt z prawem lub padnie ofiarą czynów karalnych, nadal pozostanie uczniami i na nauczycielach będą w dużej mierze spoczywać zadania naprawcze i wspierające. Dlatego też jeszcze przed rozgrywkami Euro 2012 należy podjąć wszelkie możliwe działania profilaktyczne nakierowane na dzieci, młodzież oraz ich rodziców.

Co może zrobić wychowawca, aby rodzice uczniów czuli się bezpiecznie, byli dla niego wsparciem w procesie wychowywania, otwarcie komunikowali się w kwestiach związanych z nauką i funkcjonowaniem dziecka zarówno w szkole, jak i w domu? Przyjrzymy się zagadnieniu współpracy pomiędzy samymi rodzicami przekonani, że dobra współpraca pomiędzy rodzicami uczniów przynosi korzyści wszystkim zaangażowanym stronom - szkole, wychowawcy, samym rodzicom a przede wszystkim dzieciom.

Chociaż problemy dziecka z czytaniem i pisaniem ujawniają się dopiero w szkole, to jednak już w wieku przedszkolnym można dostrzec symptomy zapowiadające te trudności. Wiedza, umiejętność obserwacji i dostrzegania objawów pozwalają odpowiednio wcześnie wykryć dzieci z problemami i zapewnić im właściwą pomoc. Dzieci ryzyka dysleksji powinny być objęte pomocą specjalistów jeszcze przed podjęciem nauki w szkole. Im wcześniejsza interwencja, tym lepsze wyniki. Dziecko z symptomami dysleksji rozwojowej nie musi stać się dyslektykiem. Zobacz, na jakie symptomy trzeba zwrócić uwagę. Sprawdź, o co pytać rodziców w sytuacji pojawiających się problemów dziecka w nauce czytania i pisania.